rekolekcje (język polski) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

(1.1) w katolicyzmie nauki połączone z eucharystią, mające na celu umocnienie wiary i odnowę moralną[1]; zob. też rekolekcje w Wikipedii
odmiana:
(1.1) blp,
przykłady:
(1.1) Byłem na rekolekcjach w Medziugorie.
(1.1) Rozpoczęły się rekolekcje dla kapłanów, które w dniach 21-26 lipca 2014 poprowadzi O. John Bashobora, charyzmatyczny kapłan z Ugandy.[3]
(1.1) Jurek co roku spędzał dwa tygodnie pod Tatrami, biorąc udział w rekolekcjach oazowych.
składnia:
kolokacje:
(1.1) rekolekcje parafialne / adwentowe / wielkopostne / kapłańskie / tygodniowe / wakacyjne / wędrowne / stanowe / zakonne / charyzmatyczne / oazowe / ignacjańskie / w milczeniu / radiowe / internetowe / zamkniętebyć na / uczestniczyć w rekolekcjach • odbywać / prowadzić / głosić / jechać na / udawać się na rekolekcje
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. rekolekcjonista m, rekolektant m, rekolektantka ż
przym. rekolekcyjny
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. rekolekcja < łac. recollectiowewnętrzne skupienie[4] < łac. recolligerezebrać, zgromadzić ponownie
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „rekolekcje” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2.   Hasło „rekolekcje” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
  3. www.diecezja.waw.pl
  4. sjp.pwn.pl