rebe

rebe (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) daw. rabin, cadyk

(1.2) gw. złodziejska sędzia

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	rebe	rebowie
dopełniacz	rebego	rebów
celownik	rebemu	rebom
biernik	rebego	rebów
narzędnik	rebem	rebami
miejscownik	rebem	rebach
wołacz	rebe	rebowie
depr. M. i W. lm: (te) rebe

przykłady:

(1.1) Chasydzki rebe miał w środowisku gminy pozycję dominującą.

(1.1) Późno wieczorem rebe zawołał do siebie szamesa i kazał sobie powtórzyć nowiny. Wiadomości były okropne. W ciągu dnia zmarło jeszcze stu trzydziestu Żydów.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. reb mos, rabin mos

przym. rabinacki

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) rebbe
• jidysz: (1.1) רבי m (rebe)

źródła: