reasumpcja (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˌrɛaˈsũmpʦ̑ʲja], AS[reasũmpcʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.akc. pob.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) ponowne rozpatrzenie czegoś, wyciągnięcie nowych wniosków
(1.2) praw. ponowne przegłosowanie podjętej już uchwały z jednoczesnym unieważnieniem jej w brzmieniu poprzednim
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.2) Politycy opozycji informują, że Marek Suski zbierał podpisy pod wnioskiem o reasumpcję głosowania[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. reasumować ndk., zreasumować dk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. re- + assumptioznowu + dobranie[3]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „reasumpcja” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
  2. z Wikipedii
  3.   Hasło „reasumpcja” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.