rattle (język angielski) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

czasownik

(1.1) kołatać
(1.2) postukiwać
(1.3) grzechotać
(1.4) brzęczeć
(1.5) szczękać
(1.6) denerwować, zbijać z tropu, irytować, wytrącać z równowagi

rzeczownik

(2.1) kołatka
(2.2) grzechotka
(2.3) kołatanie
(2.4) stukot
(2.5) grzechot, grzechotanie
(2.6) brzęk, brzęczenie
(2.7) szczękanie
odmiana:
przykłady:
(1.1) I hope the rain will soon stop rattling on the roofI can't concentrate.Mam nadzieję, że deszcz wkrótce przestanie kołatać na dachunie mogę się skupić.
składnia:
kolokacje:
rattlesnakerattle along
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. rattler
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: