rationalitet

rationalitet (język duński)

wymowa:

IPA: [ʁɑɕonaliˈteˀd]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) racjonalność

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. rationalisme w, rationalist w, rationering w

czas. rationere

przym. rationalistisk, rationel

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

rationalitet (język szwedzki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) racjonalność

odmiana:

(1.1) en rationalitet, rationaliteten; blm

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. rationalism, rationalisering, rationalist, rationaliserare

czas. rationalisera

przym. rationell, rationalistisk

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: