ranzig

ranzig (język niemiecki)

wymowa:

^{ⓘ ⓘ}

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) zjełczały

odmiana:

(1.1)

(zob. deklinacja przymiotnikowa)		liczba pojedyncza			liczba mnoga
przypadek	deklinacja	m	ż	n	m ż n
Nom.	słaba mieszana mocna	der ranzige ein ranziger ranziger	die ranzige eine ranzige ranzige	das ranzige ein ranziges ranziges	die ranzigen ranzigen ranzige
Gen.	słaba mieszana mocna	des ranzigen eines ranzigen ranzigen	der ranzigen einer ranzigen ranziger	des ranzigen eines ranzigen ranzigen	der ranzigen ranzigen ranziger
Dat.	słaba mieszana mocna	dem ranzigen einem ranzigen ranzigem	der ranzigen einer ranzigen ranziger	dem ranzigen einem ranzigen ranzigem	den ranzigen ranzigen ranzigen
Akk.	słaba mieszana mocna	den ranzigen einen ranzigen ranzigen	die ranzige eine ranzige ranzige	das ranzige ein ranziges ranziges	die ranzigen ranzigen ranzige

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) ranziger Speck • ranzige Butter / Sahne • ranziges Fett / Öl

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. ranzen

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: