randkowicz

randkowicz (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) ktoś, kto chodzi na randki (randkuje)

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	randkowicz	randkowicze
dopełniacz	randkowicza	randkowiczów
celownik	randkowiczowi	randkowiczom
biernik	randkowicza	randkowiczów
narzędnik	randkowiczem	randkowiczami
miejscownik	randkowiczu	randkowiczach
wołacz	randkowiczu	randkowicze
depr. M. i W. lm: (te) randkowicze

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. randka ż, randkowanie n

forma żeńska randkowiczka ż

czas. randkować ndk.

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• rosyjski: (1.1) рандевушник m

źródła: