racjonalność

racjonalność (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌraʦ̑ʲjɔ̃ˈnalnɔɕʨ̑], AS: [racʹi ̯õnalność], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) cecha tego, co racjonalne

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	racjonalność
dopełniacz	racjonalności
celownik	racjonalności
biernik	racjonalność
narzędnik	racjonalnością
miejscownik	racjonalności
wołacz	racjonalności

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

(1.1) irracjonalność, absurdalność, bezsensowność

hiperonimy:

(1.1) sensowność

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. racjonalista m, racjonalistka ż, racjonalizm m, racjonalizacja ż, racjonalizowanie n, zracjonalizowanie n

czas. racjonalizować ndk.

przym. racjonalny

przysł. racjonalnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) rationality
• baskijski: (1.1) arrazionaltasun
• białoruski: (1.1) рацыянальнасць ż
• estoński: (1.1) ratsionaalsus
• fiński: (1.1) rationaliteetti
• francuski: (1.1) rationalité ż
• hiszpański: (1.1) racionalidad ż
• nowogrecki: (1.1) ορθολογικότητα ż
• portugalski: (1.1) racionalidade ż
• rosyjski: (1.1) рациональность ż
• szwedzki: (1.1) rationalitet w
• ukraiński: (1.1) раціональність ż
• włoski: (1.1) razionalità ż

źródła: