rütteln

rütteln (język niemiecki)

wymowa:

​

IPA: [ˈʀʏtl̩n] IPA: [ˈʀʏtl̩tə] IPA: [ɡəˈʀʏtl̩t]

znaczenia:

czasownik słaby

(1.1) trząść, potrząsać, potrząsnąć

(1.2) przen. zmieniać, zmienić, podważać, podważyć

odmiana:

(1.1-2) rüttel|n (rüttelt), rüttelte, gerüttelt (haben)

przykłady:

(1.1) Der Wind rüttelt die Bäume. → Wiatr trzęsie drzewami.

(1.2) An dem Abkommen gibt es nichts zu rütteln. → W tej umowie nie ma czego podważać.

składnia:

(1.1-2) an +Dat. rütteln

kolokacje:

(1.1) wach rütteln

synonimy:

(1.1) schütteln

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Rüttelei ż, Gerüttel n

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: rütteln • aufrütteln • durchrütteln • zerrütteln

źródła: