równonoc wiosenna

równonoc wiosenna (język polski)

wymowa:

IPA: [ruvˈnɔ̃nɔʣ̑ vʲjɔˈsɛ̃nːa], AS: [ruvnõnoʒ vʹi ̯osẽ•na], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• udźw. międzywyr.• gemin.• i → j 

​

znaczenia:

fraza rzeczownikowa, rodzaj żeński

(1.1) astr. moment, w którym promienie słoneczne padają prostopadle na równik i od którego biegun północny będzie bliżej Słońca niż biegun południowy; zob. też równonoc wiosenna w Wikipedii

odmiana:

(1.1) związek zgody,

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	równonoc wiosenna	równonoce wiosenne
dopełniacz	równonocy wiosennej	równonocy wiosennych
celownik	równonocy wiosennej	równonocom wiosennym
biernik	równonoc wiosenną	równonoce wiosenne
narzędnik	równonocą wiosenną	równonocami wiosennymi
miejscownik	równonocy wiosennej	równonocach wiosennych
wołacz	równonocy wiosenna	równonoce wiosenne

przykłady:

(1.1) W chwili gdy na jednej półkuli zachodzi zjawisko równonocy jesiennej, na drugiej jest to moment równonocy wiosennej.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

(1.1) równonoc jesienna

hiperonimy:

(1.1) równonoc, ekwinokcjum

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) vernal equinox, spring equinox
• baskijski: (1.1) udaberriko ekinokzio
• bułgarski: (1.1) пролетно равноденствие n
• czeski: (1.1) jarní rovnodennost ż
• francuski: (1.1) équinoxe vernal m, équinoxe de printemps m
• hiszpański: (1.1) equinoccio de primavera m
• kataloński: (1.1) equinocci de primavera m, equinocci vernal m, punt d’Àries m, punt vernal m
• niemiecki: (1.1) Frühlingsäquinoktium n, Frühlingstagundnachtgleiche ż
• nowogrecki: (1.1) εαρινή ισημερία ż
• rosyjski: (1.1) весеннее равноденствие n
• słowacki: (1.1) jarná rovnodennosť ż
• szwedzki: (1.1) vårdagjämning w
• włoski: (1.1) equinozio di primavera m

źródła: