równocześnie

równocześnie (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌruvnɔˈʧ̑ɛɕɲɛ], AS: [ruvnočeśńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• -ni…• akc. pob.

​

znaczenia:

przysłówek

(1.1) w tym samym czasie; jednocześnie

odmiana:

przykłady:

(1.1) Będziemy analizować sprawę – mówi lakonicznie jeden z urzędników w biurze dyrekcji Polskich Kolei Państwowych, prosząc równocześnie o niepodawanie nazwiska.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) jednocześnie

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. równoczesność ż

przym. równoczesny

związki frazeologiczne:

etymologia:

być może kalka z niem. gleichzeitig

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) at the same time, concurrently, simultaneously
• białoruski: (1.1) у той жа час, разам з тым, адначасова
• esperanto: (1.1) samtempe
• hiszpański: (1.1) al mismo tiempo, a la vez, simultáneamente
• jidysz: (1.1) בעת־מעשׂה (bejs-majse)
• kaszubski: (1.1) równoczasno, równoczasowno
• kataloński: (1.1) simultàniament
• niemiecki: (1.1) gleichzeitig, zur gleichen Zeit
• nowogrecki: (1.1) παράλληλα, συγχρόνως, ταυτόχρονα, συνάμα
• rosyjski: (1.1) в то же время, вместе с тем, одновременно
• ukraiński: (1.1) рівноча́сно
• włoski: (1.1) al contempo, contemporaneamente, in contemporanea

źródła: