rówieśnik (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ruˈvʲjɛ̇ɕɲik], AS[ruvʹi ̯ėśńik], zjawiska fonetyczne: zmięk.podw. art.i → j  ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) osoba w tym samym wieku
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) W życiu bym nie pomyślał, że ten łysy facet jest naszym rówieśnikiem.
(1.1) Marta i Grzesiek to nasi rówieśnicy, a mają już dorosłe dzieci.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) równolatek, jednolatek
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. rówieśnictwo n
forma żeńska rówieśnica ż, rówieśniczka ż
przym. rówieśniczy, rówieśny
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: