Wikisłownik

pwać

pwać (język polski) edytuj

wymowa:
[uwaga 1] IPA: [pfaʨ̑], AS: [pfać], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.
znaczenia:

czasownik

(1.1) st.pol. ufać[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
od prasł. *pъvati[2]
uwagi:
  1. ↑ jeśli nie zaznaczono inaczej, jest to wersja odpowiadająca współczesnym standardom języka ogólnopolskiego
tłumaczenia:
zobacz listę tłumaczeń w haśle: ufać
źródła:
  1. ↑ Zenon Klemensiewicz, Historia języka polskiego, PWN, Warszawa 2002, s. 131.
  2. ↑ Hasło „ufać” w: Krystyna Długosz-Kurczabowa, Wielki słownik etymologiczno-historyczny języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-15258-1, s. 678.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=pwać&oldid=7917790”