pustelnica

pustelnica (język polski)

wymowa:

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) kobieta mieszkająca w odosobnieniu i oddająca się modlitwie

(1.2) przen. kobieta stroniąca od innych ludzi

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	pustelnica	pustelnice
dopełniacz	pustelnicy	pustelnic
celownik	pustelnicy	pustelnicom
biernik	pustelnicę	pustelnice
narzędnik	pustelnicą	pustelnicami
miejscownik	pustelnicy	pustelnicach
wołacz	pustelnico	pustelnice

przykłady:

(1.1) Na stoku góry już od V wieku mieszkały pustelnice.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) pustelniczka, eremitka, anachoretka

(1.2) samotnica, samotniczka

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) ascetka

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. pustelnictwo n, pustelnia ż, pustka ż, pustkowie n, puszcza ż, pustelniki nmos

forma męska pustelnik m

przym. pustelniczy, pusty, pustawy

przysł. pustelniczo, pusto, pustawo

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) pol. pustelnik + -ica

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: anachoretka

źródła: