pursuit

pursuit (język angielski)

wymowa:

bryt. IPA: /pəˈsju:t/, IPA: /pɜːˈsju:t/

amer. IPA: /pɝˈsu:t/

wymowa amerykańska

wymowa brytyjska

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) pościg, pogoń

(1.2) zajęcie, praca, pasja

(1.3) dążenie

odmiana:

(1) lp pursuit; lm pursuits

przykłady:

(1.1) She set off in pursuit of the thief. → Ruszyła w pogoń za złodziejem.

składnia:

(1.1) in pursuit

kolokacje:

(1.1) in pursuit of, pursuit of

(1.2) absorbing pursuit, fascinating pursuit, indoor pursuit, intellectual pursuit, interesting pursuit, off-duty pursuit, outdoor pursuit

(1.3) be fond of pursuit, follow pursuit, have pursuit, take up pursuit

synonimy:

(1.1) chase, hunt, search

(1.2) profession, vocation, hobby, pastime, activity, recreation

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. pursue

rzecz. pursuer

związki frazeologiczne:

etymologia:

st.franc. purseute

uwagi:

źródła: