puka (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˈpuka], AS[puka]
znaczenia:

czasownik, forma fleksyjna

(1.1) 3. os. lp ter. od: pukać
odmiana:
przykłady:
(1.1) Ktoś puka do drzwi, mógłbyś otworzyć?
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
zobacz listę tłumaczeń w haśle: pukać
źródła:

puka (język hawajski) edytuj

 
puka (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) drzwi[1]
(1.2) brama[1]
(1.3) wejście[1]

czasownik

(2.1) powiedzieć[1]
(2.2) pojawiać się[1]
(2.3) wschodzić (o słońcu)[1]
(2.4) zyskiwać[1]
(2.5) kończyć (szkołę, klasę)[1]
(2.6) wygrywać[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(2.1) ʻōlelo, ʻī, mea, haʻi, pēlā
(2.2) pua
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 1,7 1,8 Mary Kawena Pukui, Samuel H. Elbert, Hawaiian dictionary: Hawaiian-English and English-Hawaiian, University of Hawai‘i Press, 1986, ISBN 978-0-8248-0703-0.

puka (język keczua) edytuj

wymowa:
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) czerwony[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Judith Noble, Jaime Lacasa, Introduction to Quechua. Language of the Andes, wyd. II, Dog Ear Publishing, 2010, s. 127.

puka (język szwedzki) edytuj

 
puka (1.1)
ljud av puka (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) muz. tom-tom, tom (instrument perkusyjny, rodzaj bębna)
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) tom-tom, tom, timbal
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) trumma, slagverksinstrument, slaginstrument
hiponimy:
(1.1) hängpuka, golvpuka
holonimy:
(1.1) trumset, slagverk, orkester
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
fraza przysłówkowa med pukor och trumpeter
etymologia:
uwagi:
źródła: