publicysta

publicysta (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) autor artykułów, felietonów i reportaży ogłaszanych w prasie

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	publicysta	publicyści
dopełniacz	publicysty	publicystów
celownik	publicyście	publicystom
biernik	publicystę	publicystów
narzędnik	publicystą	publicystami
miejscownik	publicyście	publicystach
wołacz	publicysto	publicyści

przykłady:

(1.1) A pisarz i publicysta niemiecki Gottfried Kinkel napisał wprost: „Zmartwychwstanie Polski – siłą Niemiec".

(1.1) Dwuletni epizod z życia dziedzica tronu moskiewskiego, a następnie władcy Cesarstwa Rosyjskiego, uznawanego powszechnie u schyłku XIX wieku za najpotężniejsze mocarstwo światowe, wzbudzał zainteresowanie historyków i publicystów.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) autor

hiponimy:

(1.1) dziennikarz, felietonista, komentator, krytyk, reportażysta

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. publicystyka ż, publicystyczność ż

forma żeńska publicystka ż

przym. publicystyczny

związki frazeologiczne:

etymologia:

franc. publiciste, niem. Publizist

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) publicist
• białoruski: (1.1) публіцыст m, журналіст m
• białoruski (taraszkiewica): (1.1) публіцыст m
• bułgarski: (1.1) публицист m
• duński: (1.1) publicist w
• jidysz: (1.1) פּובליציסט m (publicist)
• łotewski: (1.1) publicists m
• rosyjski: (1.1) публицист m
• ukraiński: (1.1) публіцист m
• włoski: (1.1) pubblicista m ż

źródła: