puścić w trąbę

puścić w trąbę (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈpuɕt͡ɕit͡ɕ ˈf‿trɔ̃mbɛ], AS: [puśćić f‿trõmbe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• wygł.• nazal.• denazal.• asynch. ą • przyim. nie tw. syl.

^ⓘ

znaczenia:

fraza czasownikowa dokonana

(1.1) pot. porzucić, opuścić kogoś, zerwać z kimś

odmiana:

(1.1) zob. puścić, „w trąbę” nieodm.

przykłady:

(1.1) Wyznała mi miłość, a na drugi dzień puściła mnie w trąbę.

składnia:

(1.1) puścić + B. (kogoś) + w trąbę

kolokacje:

synonimy:

(1.1) puścić kantem

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: Indeks:Polski - Związki frazeologiczne

tłumaczenia:

źródła: