psychoterapeuta

psychoterapeuta (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) specjalista w dziedzinie psychoterapii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	psychoterapeuta	psychoterapeuci
dopełniacz	psychoterapeuty	psychoterapeutów
celownik	psychoterapeucie	psychoterapeutom
biernik	psychoterapeutę	psychoterapeutów
narzędnik	psychoterapeutą	psychoterapeutami
miejscownik	psychoterapeucie	psychoterapeutach
wołacz	psychoterapeuto	psychoterapeuci
depr. M. i W. lm: (te) psychoterapeuty

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) terapeuta

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. psychoterapia ż

forma żeńska psychoterapeutka ż

przym. psychoterapeutyczny

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) psychotherapist
• baskijski: (1.1) psikoterapeuta
• białoruski: (1.1) псіхатэрапеўт m
• białoruski (taraszkiewica): (1.1) псыхатэрапеўт m
• czeski: (1.1) psychoterapeut m
• duński: (1.1) psykoterapeut w
• estoński: (1.1) psühhoterapeut
• francuski: (1.1) psychothérapeute m ż
• hiszpański: (1.1) psicoterapeuta m ż, sicoterapeuta m ż
• islandzki: (1.1) geðlæknir m
• karpatorusiński: (1.1) псіхотерапевт m
• macedoński: (1.1) психотерапевт m
• niemiecki: (1.1) Psychotherapeut m
• norweski (bokmål): (1.1) psykoterapeut
• tajski: (1.1) นักจิตบำบัด (nák jìt bam.bàt)
• ukraiński: (1.1) психотерапевт m
• węgierski: (1.1) pszichoterapeuta
• włoski: (1.1) psicoterapista m ż

źródła: