przytakiwacz (język polski) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) człowiek nie mający własnego zdania, przytakujący innym, zwłaszcza tym, od których jest zależny[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Dość powiedzieć, że otoczony wianuszkiem przytakiwaczy bezduszny i wyrachowany Belson dawno stracił kontakt z rzeczywistością. Podwładni przyklaskują każdej jego decyzji, a on wykorzystuje ich z korporacyjną bezwzględnością[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) potakiwacz, konformista, oportunista, cmokier
antonimy:
(1.1) nonkonformista
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. taka ż, potakiwacz m, przytakiwaczka ż, potakiwaczka ż, przytaknięcie n, przytakiwanie n, potakiwanie n
czas. przytaknąć dk., przytakiwać ndk., potakiwać ndk.
przysł. tak
partyk. tak
zaim. taki, taka, takowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. przytakiwać + -acz
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: