przysposobić (język polski)

edytuj
wymowa:
IPA[ˌpʃɨspɔˈsɔbʲiʨ̑], AS[pšysposobʹić], zjawiska fonetyczne: zmięk.utr. dźw.akc. pob.
?/i
znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. przysposabiać)

(1.1) wyszkolić kogoś w czymś lub uczynić kogoś zdatnym do czegoś[1]
(1.2) praw. przyjąć do rodziny cudze dziecko, uznając je za swoje[1]
(1.3) daw. przygotować coś do użytku[1]

czasownik zwrotny dokonany przysposobić się (ndk. przysposabiać się)

(2.1) przygotować się do czegoś lub wyszkolić się w jakimś kierunku[2]
odmiana:
(1.1-3)
(2.1)
przykłady:
(1.3) Maski narządziłam z gazy we czworo złożonej, każdy coś sobie przysposobił żeby nie dusiło. Zdrowiej[3].
(2.1) Do tej walki musiały się przysposobić. Przekształcały się tak, aby dostosować się najlepiej do panujących na planecie warunków[4].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) wyszkolić, wyuczyć, nauczyć
(1.3) przygotować
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. sposobić, przysposabiać ndk., przysposabiać się ndk.
rzecz. przypospobienie n, przysposabianie n, sposób mrz, sposobność ż
przym. przysposabiający
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 1,2   Hasło „przysposobić” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2.   Hasło „przysposobić się” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  3. Ślad węża, Helena Sekuła, 2004 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  4. Niezwyciężony, Stanisław Lem, 1963, wyd. 1995 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.