Ta strona nie ma wersji oznaczonej – możliwe, że nie została przejrzana pod kątem jakości.

przysadzisty (język polski)

edytuj
wymowa:
podział przy przenoszeniu wyrazu: przysadzisty
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) nieproporcjonalnie gruby w stosunku do wysokości lub wzrostu[1][2]
(1.2) o ludziach: niskiego wzrostu i grubokościstej budowy, przy znacznych rozmiarach swej postawy[1][2]
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) [...] przysadziste jak jamniki Amilkary [...][3]
(1.1) Przysadzista, o dziwacznie poskręcanych konarach wierzba rzucała na ziemię trochę cienia[4].
(1.1) Nad przysadzistymi domostwami snują się dymy[5].
(1.1) Pszczoły ułożyły się już do snu w błękitnym tłumie przysadzistych ulów, za którymi w migotliwych światłach zachodu cicho stały rozłożyste wieczorniki i wysokie malwy[6].
(1.2) Baby z makutrą, wiadrem, dzbanem. Przysadziste, ubrane w kolorowe stroje[7].
(1.2) Na zakręcie alei ukazał się pan[,] przysadzisty, krępy, w jasnym wiosennym palcie, w kapeluszu na bakier, pośpieszał, kiwając się na obie strony[8].
(1.2) Twarz jej była czerwona i piegowata nieco, postać cała przysadzista i krępa[9]
(1.2) Miejsce za lepkim kontuarem zajęła przysadzista kobieta, zapewne żona muskularnego właściciela, który gdzieś zniknął[10].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1-2) krępy, gruby, przysadkowaty
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. przysadzistość ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1 2 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „przysadzisty” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. 1 2 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „przysadzisty” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  3. Jasieński, Bruno. Palę Paryż, 1974, [w:] Korpus Języka Polskiego PWN.
  4. Andrzejewski, Jerzy. Popiół i diament: powieść. Warszawa: Czytelnik, 1948, s. 273. OCLC 1140785443.
  5. Uniłowski, Zbigniew. Żyto w dżungli. Faron, Bolesław (wybór, posłowie). Kraków: Wydawnictwo Literackie, 1981, s. 90. OCLC 903647921.
  6. Orzeszkowa, Eliza. Nad Niemnem. T. II. [2.]. WolneLektury.pl, s. 49.
  7. Tygodnik Podhalański (prasa), nr 33, Zakopane 1999, [w:] Korpus Języka Polskiego PWN.
  8. Strug, Andrzej (właśc. Gałecki, Tadeusz; ps. „Borsuk”, „Kudłaty, August”). Żółty krzyż (trylogia). T. II. [2.]: Bogowie Germanji. Warszawa: Gebethner i Wolff, 1932, s. 171.
  9. Łaciarz. [w:] Junosza, Klemens (właśc. Szaniawski, —〃—). Z mazurskiej ziemi: szkice i obrazki. Warszawa: Księgarnia Teodora Paprockiego i Spółki, 1884, s. 181.
  10. 14. [w:] Krajewski, Marek. Czubaj, Mariusz. róże cmentarne. Wyd. 1. Warszawa: WAB, 2009, s. 103, seria: Mroczna seria. ISBN 978-83-7414-551-0. OCLC 319536176.