przyrodnik (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[pʃɨˈrɔdʲɲik], AS[pšyrodʹńik], zjawiska fonetyczne: zmięk.utr. dźw.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) nauk. uczony, specjalista w zakresie nauk przyrodniczych
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Leśnicy radzili z przyrodnikami na temat planowanych przedsięwzięć w Puszczy Białowieskiej.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) przyrodoznawca, biolog
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. przyroda ż
forma żeńska przyrodniczka ż
przym. przyrodniczy
przysł. przyrodniczo
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. przyroda + -nik
uwagi:
por. ekolog
tłumaczenia:
źródła: