wymowa:
IPA[ˈpʃɨpaɕt͡ɕ], AS[pšypaść], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.
?/i
znaczenia:

czasownik nieprzechodni dokonany (ndk. przypadać)

(1.1) przywrzeć do czegoś (powierzchni, osoby, rzeczy)
(1.2) zdarzyć się, wypaść w danym momencie lub okresie
(1.3) być czyimś udziałem, wypada na kogoś
odmiana:
(1.1-3) [1] koniugacja Vc
przykłady:
(1.1) Przypadł do muru i krzyknął: „Jestem ranny!”
(1.3) Zaszczyt zdania relacji z naszej podróży przypadł właśnie mnie.
składnia:
kolokacje:
(1.1) przypaść do ziemi
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
przypaść komuś do gustu • przypaść do serca • przypaść do smaku
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „przypaść” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.