przykurcz
przykurcz (język polski) edytuj
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) med. zwyrodnienie mięśnia i stawu w wyniku obkurczenia włókien mięśniowych oraz więzadeł i struktur stawowych
czasownik, forma fleksyjna
- (2.1) 2. os. lp rozk. od: przykurczyć
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik przykurcz przykurcze dopełniacz przykurczu przykurczy / przykurczów celownik przykurczowi przykurczom biernik przykurcz przykurcze narzędnik przykurczem przykurczami miejscownik przykurczu przykurczach wołacz przykurczu przykurcze
- przykłady:
- (1.1) Długotrwałe utrzymywanie się przykurczu prowadzi stopniowo do utrwalenia zmian w aparacie więzadłowo-stawowym, co może uniemożliwić prawidłowe leczenie[1].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) przykurcz mięśnia / niedokrwienny / nogi / ręki / rozcięgna dłoniowego
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. przykurczenie n, pokurcz mzw/mos
- czas. przykurczać ndk., przykurczyć dk.
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) contracture
- francuski: (1.1) contracture ż
- niemiecki: (1.1) Kontraktur ż
- włoski: (1.1) contrattura ż
- źródła: