przygodny (język polski) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) będący wynikiem przypadku lub taki, który zdarza się przypadkiem
(1.2) spotkany lub zjawiający się przypadkiem[1]
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) A zatem: „Jeżeli istnieje byt przygodny, to istnieje również byt konieczny". Należy dodać, że przez byt przygodny rozumie się zarówno byt, który nie musi istnieć, jak i każdy byt zmienny.[2]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. przygodność ż, przygoda ż
przysł. przygodnie
przym. przygodowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Roczniki filozoficzne, Towarzystwo Naukowe Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, 1984, nr 32, s. 64