przewodzić (język polski)

edytuj
wymowa:
IPA[pʃɛˈvɔd͡ʑit͡ɕ], AS[pševoʒ́ić], zjawiska fonetyczne: zmięk.utr. dźw.
?/i
znaczenia:

czasownik niedokonany

(1.1) kierować kimś lub jakąś działalnością; dowodzić, stać na przywództwie
(1.2) fiz. być przewodnikiem prądu, ciepła, drgań akustycznych
odmiana:
koniugacja VIa
przykłady:
(1.1) Komendant przewodzi swojemu oddziałowi.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) prowadzić, rozkazywać
antonimy:
(1.2) izolować
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. przewodniczący m, przewodnicząca ż, przewodnik m, przewodniczka ż, przewodzenie n, wodzenie n, dowodzenie n
czas. wodzić ndk., dowodzić ndk.
przym. przewodnicki, przewodnikowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: