przewlekły (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[pʃɛˈvlɛkwɨ], AS[pševleku̯y], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.
?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) książk. trwający długo, ciągnący się, przewlekający się za długo[1]
(1.2) med. o chorobie: mający długotrwały przebieg[2]
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Znowu zapanowała długa, przewlekła cisza[3].
(1.2) Najczęściej przewlekła neuropatia cukrzycowa atakuje nerwy stóp i nóg, nieco rzadziej nerwy dłoni i ramion.
składnia:
kolokacje:
(1.1) przewlekłe postępowanie • przewlekłe formalności
(1.2) przewlekły ból / katarchoroba przewlekła • przewlekła migrena
synonimy:
(1.2) chroniczny
antonimy:
(1.1) ostry, napadowy
hiperonimy:
(1.1) długi, wolny
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. przewlekłość ż, przewłoka ż, przewlekanie n, przewleczenie n
czas. przewlekać ndk., przewlec dk.
przysł. przewlekle
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2.   Hasło „przewlekły” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  3. Wakacje z duchami, Adam Bahdaj, 1962 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.