przerażenie (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˌpʃɛraˈʒɛ̃ɲɛ], AS[pšeražńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.utr. dźw.nazal.-ni…akc. pob.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) nagły i silny strach
(1.2) rzecz. odczas. od przerazić
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Kadet z przerażeniem patrzył na dziesiątki zegarów w kokpicie.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. przerazić (się)
przym. przerażający, przerażony
przysł. przerażająco
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Tomasz Klimkowski, Dziedzictwo greckie w języku rumuńskim i arumuńskim, „Balcanica Posnaniensia. Acta et studia”, XIX, Poznań 2012, Wydawnictwo Instytutu Historii UAM, s. 27.