przerębel
przerębel (język polski)
edytuj- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik przerębel przeręble dopełniacz przerębla przerębli celownik przeręblowi przeręblom biernik przerębel przeręble narzędnik przeręblem przeręblami miejscownik przeręblu przeręblach wołacz przeręblu przeręble
- przykłady:
- (1.1) Gosta doszedł na ploso, wybił piesznią przerębel, siadł na skrzynce, rozmotał linkę z końskiego włosia przytwierdzoną do krótkiego modrzewiowego pręta, doczepił cynową rybkę z hakiem, zapuścił do wody. Pierwszy okoń, półłokciowy, capnął przynętę, zanim jeszcze opadła i napięła linkę[1].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) zrobić / wykuć / wyciąć przerębel • łowić / kąpać się w przeręblu • czerpać wodę z przerębla • wpaść do przerębla
- antonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. przerębla ż, przerąbanie n, rąbanie n, rębacz m, rębajło m, poręba ż, Poręba ż
- czas. rąbać ndk., rąbnąć dk., porąbać dk., przerąbać dk.
- przym. rębny, przedrębny
- związki frazeologiczne:
- kręcić się jak gówno w przeręblu
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) ice hole
- białoruski: (1.1) палонка ż, проламка ż
- niemiecki: (1.1) Eisloch n
- rosyjski: (1.1) прорубь ż, лунка (во льду) ż, продушина ż
- szwedzki: (1.1) vak w
- ukraiński: (1.1) ополо́нка ż
- wilamowski: (1.1) wunn ż, wün ż
- źródła:
- ↑ Wieża Jaskółki, Andrzej Sapkowski, 2001 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.