przeorat
przeorat (język polski) edytuj
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) daw. kośc. urząd przeora lub przeoryszy
- (1.2) daw. kośc. teren podległy przeorowi lub przeoryszy
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik przeorat przeoraty dopełniacz przeoratu przeoratów celownik przeoratowi przeoratom biernik przeorat przeoraty narzędnik przeoratem przeoratami miejscownik przeoracie przeoratach wołacz przeoracie przeoraty
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. przeor m, przeorstwo n, przeorysza ż
- przym. przeorski
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.2) priory
- baskijski: (1.1) prioretza; (1.2) priorerri
- hiszpański: (1.1) priorato m; (1.2) priorato m
- niemiecki: (1.1) Priorat n; (1.2) Priorat n
- nowogrecki: (1.1) ηγουμενία ż
- rosyjski: (1.2) приора́т m
- źródła:
- ↑ Łukasz Zalesiński, Karolina Sternal, Gazeta Poznańska, 2005-04-29, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
- ↑ Hasło „przeorat” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.