przeciwpancerny (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˌpʃɛʨ̑ifpãnˈʦ̑ɛrnɨ], AS[pšećifpãncerny], zjawiska fonetyczne: zmięk.utr. dźw.nazal.akc. pob. ?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) mający na celu zniszczenie lub unieszkodliwienie wszelkiego typu broni pancernej
(1.2) mający na celu zniszczenie lub unieszkodliwienie celu osłoniętego pancerzem
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Wiosna wybucha nagle jak poniemiecka mina przeciwpancerna, ludzie zakładają odświętne ubrania przed pierwszomajowym pochodem[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) przeciwczołgowy, ppanc.
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przysł. przeciwpancernie
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) zob. przeciw + pancerny
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Leon Pawlik, Ankara, 1998, Narodowy Korpus Języka Polskiego.