przeciw-

przeciw- (język polski)

wymowa:

przed spółgłoską bezdźwięczną lub samogłoską: IPA: [ˈpʃɛʨ̑if], AS: [pšećif], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.

przed spółgłoską dźwięczną: IPA: [ˈpʃɛʨ̑iv], AS: [pšećiv], zjawiska fonetyczne: zmięk.

​

znaczenia:

przedrostek

(1.1) …łączący się zwykle z rzeczownikami, przymiotnikami lub imiesłowami, tworzący wyrazy związane z walką z czymś lub cel działania, także wyrazy o cechach przeciwnych do wyrazu źródłowego

odmiana:

(1) nieodm.

przykłady:

(1.1) przeciwdziałać, przeciwdziedzina, przeciwlotniczy, przeciwpancerny, przeciwpożarowy, przeciwstawiać, przeciwtężcowy, przeciwwaga, przeciwzmarszczkowy

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) anty-

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

por. pro-

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) counter-
• białoruski: (1.1) супраць-, проці-
• francuski: (1.1) contre-, anti-
• niemiecki: (1.1) gegen-, anti-, wider-
• norweski (bokmål): (1.1) mot-
• starogrecki: (1.1) ἀντ-

źródła: