Wikisłownik

przeciąg

przeciąg (język polski) edytuj

 
przeciąg (1.1)
wymowa:
IPA: [ˈpʃɛʨ̑ɔ̃ŋk], AS: [pšećõŋk], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• wygł.• nazal.• asynch. ą 
​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) strumień chłodnego powietrza powstały w pomieszczeniu z otwartymi lub nieszczelnymi drzwiami lub oknami
odmiana:
(1.1)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikprzeciągprzeciągi
dopełniaczprzeciąguprzeciągów
celownikprzeciągowiprzeciągom
biernikprzeciągprzeciągi
narzędnikprzeciągiemprzeciągami
miejscownikprzeciąguprzeciągach
wołaczprzeciąguprzeciągi
przykłady:
(1.1) Pozamykaj okna, bo robi się straszny przeciąg.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) pot. cug
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. przeciąganie n, przeciągnięcie n
czas. przeciągać ndk., przeciągnąć dk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=przeciąg&oldid=8145290”