przebaczyć (język polski)

edytuj
wymowa:
IPA[pʃɛˈbat͡ʃɨt͡ɕ], AS[pšebačyć], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.
?/i
znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. przebaczać)

(1.1) aspekt dokonany od: przebaczać
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Wiele zostało wyjaśnione, przebaczone i puszczone w niepamięć[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. przebaczać
rzecz. przebaczalność ż, przebaczenie n
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: przebaczać
źródła:
  1. Ewa Białołęcka, Tkacz iluzji, 2004, Narodowy Korpus Języka Polskiego.