pryncypalny
pryncypalny (język polski) edytuj
- znaczenia:
przymiotnik
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik pryncypalny pryncypalna pryncypalne pryncypalni pryncypalne dopełniacz pryncypalnego pryncypalnej pryncypalnego pryncypalnych celownik pryncypalnemu pryncypalnej pryncypalnemu pryncypalnym biernik pryncypalnego pryncypalny pryncypalną pryncypalne pryncypalnych pryncypalne narzędnik pryncypalnym pryncypalną pryncypalnym pryncypalnymi miejscownik pryncypalnym pryncypalnej pryncypalnym pryncypalnych wołacz pryncypalny pryncypalna pryncypalne pryncypalni pryncypalne
- przykłady:
- (1.1) W godzinach szczytu trudno przejechać przez pryncypalne ulice[2].
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. pryncypialność ż, pryncypał, pryncypat
- przym. pryncypialny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. principalis, łac. principialis i łac. principatus od łac. princeps[1]
- uwagi:
- por. pryncypialny[3]
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1 Hasło „pryncypalny” w: Władysław Kopaliński, Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych, De Agostini Polska.
- ↑ K.Jakubowski, Mławskie problemy komunikacyjne, „Tygodnik Ciechanowski”, 13/04/2007, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
- ↑ pryncypalny a pryncypialny: Portal Wiedzy Onet.pl