prymka
prymka (język polski) edytuj
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik prymka prymki dopełniacz prymki prymek celownik prymce prymkom biernik prymkę prymki narzędnik prymką prymkami miejscownik prymce prymkach wołacz prymko prymki
- przykłady:
- (1.1) Nim odpowiedział, szturman włożył sobie w usta następną prymkę.
- (1.1) Tutaj, w dymie konduktorskich fajek, w czadzie tytoniu, prymki, papierosów tułały się echa opowieści[2].
- (1.1) Dam ci funt prymki – zaskamłał pojednawczo – zaraz jak tylko ją wydostanę, dalibóg…[3]
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) żuć prymkę
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) plug, chewing tobacco
- niderlandzki: (1.1) pruimtabak m
- niemiecki: (1.1) Priem m, Kautabak m, Mundtabak m
- źródła:
- ↑ Małgorzata Szubert, Leksykon rzeczy minionych i przemijających, Warszawa 2004, s. 219.
- ↑ Stefan Grabiński, Sygnały. W Nowele, Wydawnictwo Literackie, Kraków 1980, s. 147.
- ↑ Joseph Conrad, Murzyn z załogi Narcyza, Tow. Wydawnicze Ignis, Warszawa 1923, rozdz. IV.
- ↑
Hasło „prymka” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
