prym (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[prɨ̃m], AS[prỹm], zjawiska fonetyczne: nazal.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) pierwsze miejsce, pierwszeństwo
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Jan wiedzie prym na salonach.
składnia:
kolokacje:
(1.1) wieść prym
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. prymula ż, prymulka ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. primus
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: