prozodia

prozodia (język polski)

wymowa:

IPA: [prɔˈzɔdʲja], AS: [prozodʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• i → j 

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) jęz. brzmieniowe właściwości mowy nakładające się na głoskowy, sylabiczny i wyrazowy ciąg wypowiedzi

(1.2) muz. właściwa relacja akcentów słownych i muzycznych, które powinny być zgodne

(1.3) liter. dyscyplina naukowa zajmująca się brzmieniowymi zjawiskami wiersza

(1.4) inform. intonacja syntezowanej mowy

(1.5) liter. zob. metrum

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.5) metrum

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) fonetyka

(1.3) wersologia

(1.4) intonacja

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. prozodyczny

związki frazeologiczne:

etymologia:

gr. prosoidia 'modulacja głosu, akcent, śpiew'

uwagi:

zob. też prozodia w Wikipedii

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) prosody
• hiszpański: (1.1) prosodia
• włoski: (1.1) prosodia

źródła: