prozaiczność

prozaiczność (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) cecha tego, co prozaiczne, przyziemne, powszednie

(1.2) cecha tego, co prozaiczne, niepoetyckie

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	prozaiczność	prozaiczności
dopełniacz	prozaiczności	prozaiczności
celownik	prozaiczności	prozaicznościom
biernik	prozaiczność	prozaiczności
narzędnik	prozaicznością	prozaicznościami
miejscownik	prozaiczności	prozaicznościach
wołacz	prozaiczności	prozaiczności

przykłady:

składnia:

(1.1) prozaiczność + D.

kolokacje:

synonimy:

(1.1) przyziemność, szarzyzna

(1.2) niepoetyckość

antonimy:

(1.1) romantyczność

(1.2) poetyckość

hiperonimy:

(1.1) zwyczajność, zwykłość

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. proza ż, prozaizm m, prozaizacja ż, prozaista m, prozaik m, prozaiczka ż, prozatorstwo n, prozator m, prozatorka ż, prozaizacja ż, prozaizowanie n

czas. prozaizować

przym. prozaiczny, prozatorski

przysł. prozaicznie

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) pol. prozaiczny + -ość

uwagi:

Formy potencjalne liczby mnogiej w tabeli odmiany zostały podane za Słownikiem gramatycznym języka polskiego. Inne słowniki (np.: Uniwersalny słownik języka polskiego) odnotowują, że rzeczownik ten nie tworzy liczby mnogiej.

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) prosaicness
• białoruski: (1.1) празаічнасць ż
• bułgarski: (1.1) прозаичност ż
• rosyjski: (1.1) прозаичность ż
• słoweński: (1.1) prozaičnost ż
• ukraiński: (1.1) прозаїчність ż

źródła: