prowincjusz (język polski)

edytuj
wymowa:
?/i, IPA[prɔˈvʲĩnt͡sʲjuʃ], AS[provʹĩncʹi ̯uš], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) lekcew. człowiek mieszkający na prowincji, niemający wielkomiejskiej ogłady i obycia towarzyskiego[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Na stacji stał jakiś prowincjusz z psem na smyczy.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. prowincja ż, prowincjonalność ż, prowincjonalizm m, prowincjał m, prowincjałka ż
forma żeńska prowincjuszka ż
przym. prowincjalny, prowincjonalny
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) pol. prowincja + -usz < łac. provincia
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „prowincjusz” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.