protoplasta (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˌprɔtɔˈplasta], AS[protoplasta], zjawiska fonetyczne: akc. pob.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) najstarszy znany przodek z jakiegoś rodu
(1.2) rzecz, od której się coś wywodzi
(1.3) biol. gatunek, od którego wywodzą się inne gatunki
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Jan jest moim protoplastą.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz.
forma żeńska protoplastka
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: