protokolantka (język polski)

edytuj
wymowa:
IPA[ˌprɔtɔkɔˈlãntka], AS[protokolãntka], zjawiska fonetyczne: nazal.akc. pob.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) kobieta, która sporządza protokół ze spotkania, rozprawy itp.
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Protokolantka zapisała zeznania.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) protokólantka
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. protokolant, protokólant, protokólantka, protokół, protokołowanie, protokółowanie, protokolik, protokólik, protokolaryzm, protokólaryzm, protokolarność, protokólarność
czas. protokołować, protokółować
przym. protokolarny, protokólarny
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: protokolant
źródła: