protivník

protivník (język czeski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) adwersarz, przeciwnik

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	protivník	protivníci
dopełniacz	protivníka	protivníků
celownik	protivníkovi / protivníku	protivníkům
biernik	protivníka	protivníky
wołacz	protivníku	protivníci
miejscownik	protivníkovi / protivníku	protivnících
narzędnik	protivníkem	protivníky

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

protivník (język słowacki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) adwersarz, przeciwnik

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. protivníčka ż

przym. protivnícky

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: