prompter

prompter (język polski)

prompter (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈprɔ̃mptɛr], AS: [prõmpter], zjawiska fonetyczne: nazal.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) telew. urządzenie służące do wyświetlania tekstu czytanego przez prezentera telewizyjnego czy inną osobę przemawiającą publicznie lub stojącą przed kamerą; zob. też prompter w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	prompter	promptery
dopełniacz	promptera	prompterów
celownik	prompterowi	prompterom
biernik	prompter	promptery
narzędnik	prompterem	prompterami
miejscownik	prompterze	prompterach
wołacz	prompterze	promptery

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) teleprompter

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

ang. prompter

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) teleprompter
• francuski: (1.1) prompteur m
• niemiecki: (1.1) Prompter m
• węgierski: (1.1) súgógép
• włoski: (1.1) gobbo elettronico m, suggeritore elettronico m

źródła:

prompter (język angielski)

prompter (1.2)

wymowa:

​ ​

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) teatr. sufler, suflerka

(1.2) telew. prompter

(1.3) prowokator

odmiana:

(1.1-3) lp prompter; lm prompters

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: