promieniotwórczość
promieniotwórczość (język polski)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) chem. fiz. samorzutna przemiana jąder atomowych niektórych pierwiastków, której towarzyszy emisja promieniowania jądrowego[2]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik promieniotwórczość promieniotwórczości dopełniacz promieniotwórczości promieniotwórczości celownik promieniotwórczości promieniotwórczościom biernik promieniotwórczość promieniotwórczości narzędnik promieniotwórczością promieniotwórczościami miejscownik promieniotwórczości promieniotwórczościach wołacz promieniotwórczości promieniotwórczości
- przykłady:
- składnia:
- (1.1) promieniotwórczość + D.
- kolokacje:
- (1.1) promieniotwórczość naturalna / sztuczna • promieniotwórczość pierwiastków • zjawisko promieniotwórczości
- synonimy:
- (1.1) radioaktywność
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) cecha
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. promieniotwórczy
- przysł. promieniotwórczo
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) pol. promieniotwórczy + -ość
- uwagi:
- Formy potencjalne liczby mnogiej w tabeli odmiany zostały podane za Słownikiem gramatycznym języka polskiego[3]. Inne słowniki (np.: Uniwersalny słownik języka polskiego[4]) odnotowują, że rzeczownik ten nie tworzy liczby mnogiej.
- tłumaczenia:
- (1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: radioaktywność
- źródła:
- ↑ Hasło „promieniotwórczość” w: Wielki słownik ortograficzno-fleksyjny, red. Jerzy Podracki, Horyzont, Warszawa 2001, ISBN 83-7311-161-1.
- ↑
Hasło „promieniotwórczość” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Hasło „promieniotwórczość” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
- ↑
Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
