procarz (1.1)
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) staroż. wojsk. żołnierz uzbrojony w procę
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Konnica podzieliła się na dwie części, procarze i łucznicy szli przed wojskiem, a w pierwszym szeregu byli sami najbardziej waleczni[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. procnik mos, proca ż
przym. procowaty, procowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. proca + -arz
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Pierwsza Księga Machabejska 9,11, Biblia Tysiąclecia Online, Poznań 2003 (tłum. Feliks Gryglewicz).