probiotyk (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[prɔˈbʲjɔtɨk], AS[probʹi ̯otyk], zjawiska fonetyczne: zmięk.i → j 
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) podawane doustnie wyselekcjonowane kultury bakteryjne lub drożdży, najczęściej pałeczki kwasu mlekowego, których zadaniem jest korzystne dla zdrowia działanie w przewodzie pokarmowym, poprzez immunomodulację oraz zachowywanie prawidłowej flory fizjologicznej; zob. też probiotyk w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Kapusta kiszona jest znacznie tańsza niż suplementy diety, które można kupić w sklepach ze zdrową żywnością, i jest o wiele bogatsza w probiotyki, tj. bakterie kwasu mlekowego.
(1.1) Trzeba pamiętać o stosowaniu probiotyków (…), które przywracają prawidłową florę jelitową[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
(1.1) antybiotyk
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. probiotyczny
związki frazeologiczne:
etymologia:
gr.
uwagi:
nie mylić z: prebiotyk
tłumaczenia:
źródła:
  1. Lekarz pediatra Hanna Wójcik, EKO-U Nas, 2002, Narodowy Korpus Języka Polskiego.