preskryptywizm (język polski) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) jęz. dążność do nakreślania norm lub zaleceń językowych z zamiarem wywarcia wpływu na użytkowników języka, aby trzymali się proponowanych środków; zob. też preskryptywizm (językoznawstwo) w Wikipedii
(1.2) filoz. pogląd głoszący, że funkcją sądów etycznych jest funkcja preskryptywna, nakazująca określone postępowanie; zob. też preskryptywizm (metaetyka) w Wikipedii
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) normatywizm
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. preskryptywista m, preskryptywność ż, preskrypcja ż
czas. preskrybować ndk.
przym. preskryptywny, preskryptywistyczny, preskrypcyjny
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1) por. deskryptywizm • normatywistyka • kultura języka
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 Należy do grupy rzeczowników, w których końcówkę zapisywaną w Ms. i W. lp jako „-zmie” wymawia się alternatywnie jako „-zmie” albo „-źmie”.