preskrypcja (język polski) edytuj

wymowa:
[uwaga 1] IPA[prɛˈskrɨpʦ̑ʲja], AS[preskrypcʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) wypisywanie, ordynowanie czegoś, t. recepta lekarska[1]
(1.2) jęz. wydawanie norm językowych; kodyfikacja normatywna[2]; zob. też preskrypcja (językoznawstwo) w Wikipedii
(1.3) daw. przepis prawny, nakaz urzędowy[1]
(1.4) daw. przedawnienie[1]
odmiana:
(1.1-4)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) preskrypcja leków
(1.2) preskrypcja językowa • preskrypcja lingwistyczna[2]
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. preskryptywizm m, preskryptywista m
czas. preskrybować ndk.
przym. preskryptywny, preskryptywistyczny, preskrypcyjny
związki frazeologiczne:
etymologia:
p.łac. praescriptoprzedmowa, nakaz < łac. praescribo, praescribere → poprzedzać wstępem, nakazywać
uwagi:
  1. jeśli nie zaznaczono inaczej, jest to wersja odpowiadająca współczesnym standardom języka ogólnopolskiego
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 1,2   Hasło „preskrypcja” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. 2,0 2,1 preskrypcja lingwistyczna - Tłumaczenie po angielsku. W: Słownik polsko-angielski [on-line]. Diki. [dostęp 2018-12-30].
  3.   Hasło „preskrypcja” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.